Скачать с ютуб عبادت یا خیانت؟ в хорошем качестве

عبادت یا خیانت؟

در بعضي از مقاطع كه دشمنان عملاً وارد ميدان شده و سرزمين‌هاي اسلامي را در معرض تاخت و تاز خود قرار داده‌اند، علماي اسلامي با احساس مسؤوليت بيشتر وارد عرصه شده، هم خود در صفوف مقدم جهاد و مبارزه و دفاع از كيان اسلام و سرزمين‌هاي اسلامي قرار گرفته‌اند و هم مردم را به مقاومت تحريض كرده‌اند. امروز نيز يكي از مقاطع حساس تاريخ اسلام بشمار مي‌رود، از اين جهت كه دشمنان اسلام از بيم گسترش نفوذ و اقتدار مسلمين در عرصه بين‌المللي به صورت علني‌تر مسلمانان را از هر مرام و مكتبي تهديد كرده و به دنبال سيطره بر بلاد اسلامي و چپاول منابع و ثروت‌هاي آنان برآمده‌اند. فلسطين، افغانستان و عراق نمونه‌هاي بارزي از اين هجوم در دوران ماست. مستكبران جهان از بيداري اسلامي و تسلط ملت‌هاي مسلمان بر سرنوشت خود بيمناكند و از اتحاد و يكپارچگي آنان به شدت در هراسند و مصمم‌اند تا به هر قيمتي مانع ظهور دوباره تمدن اسلامي شوند. شرايط جديد جهاني ايجاب مي‌كند كه مسلمانان به ويژه نسل جوان بيش از پيش با ظرفيت‌هاي فراواني كه در مكتب و فرهنگ ديني آنان وجود دارد، و نيز با پيشينه پر افتخار خود آشنا شوند و از عزت و شرافت و استقلال خود دفاع كنند. در ميان مباحث متنوعي كه در اين عرصه قابل توجه است، بحث «دفاع از سرزمين‌هاي اسلامي» جايگاه ويژه‌اي دارد. هر چند وجوب آن از مسائل ضروري اسلام است و جاي هيچ‌گونه ترديدي در آن نيست، اما آشنايي با اهميت و ارزش دفاع، از يك سو، احكام و مسائل آن از سوي ديگر، همچنين كارنامه مسلمانان در اين زمينه در شرايط كنوني حايز اهميت است. فلسفه جهاد دفاعي پيش از بررسي اين موضوع در فرهنگ اسلامي، بايد توجه داشت كه دفاع از جان، مال، زن و فرزند، وطن و سرزمين، شرف، مليت و استقلال كشور از مقولات مقدس و مورد اتفاق همه انسان‌هاست. هيچ فردي و هيچ قوم و ملتي تسليم در برابر متجاوز را نمي‌پسندد. مردم با هر عقيده و آئيني، دفاع از سرزمين خود را امري مقدس و قابل تحسين مي‌دانند. دستور به مقاومت در برابر متجاوزان اختصاص به مكتب اسلام ندارد، بلكه هر ملتي آن را مشروع و حق مسلّم خود مي‌داند. در مكتب قرآن، حيات بشري و بقاي اعتقادات مذهبي و اماكن مقدس مرهون حس فطري بشر در دفاع دانسته شده است. قرآن در اين باره مي‌گويد: «اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا و ان الله علي نصرهم لقدير، الذين اخرجوا من ديارهم بغير حق الاّ ان يقولوا ربنا الله و لو لا دفع الله الناس بعضهم ببعض لَهُدِّمت صوامع و بيع و صلوات و مساجد يذكر فيها اسم الله كثيراً و لينصرنّ الله من ينصره ان الله لقويّ عزيز»1 در اين آيه، خداوند سبحان به كساني كه تحت ظلم و ستم قرار گرفته‌اند، اذن جنگ و جهاد داده است. شأن نزول آيه مسلماناني بودند كه از شهر و ديار خود ـ مكه ـ اخراج شده و اموالشان توسط مشركان آن ديار مصادره شد. از اين رو مصداق مظلومان در اين آيه، كساني هستند كه به ناحق از سرزمينشان ـ تنها به جرم آنكه دعوت حق را لبيك گفته و به اسلام گرويده و خداوند سبحان را پروردگار خود خواندند ـ بيرون رانده شدند. از اين آيه به خوبي برمي‌آيد كه اولاً: بيرون راندن مردم از سرزمينشان از مصاديق آشكار ظلم است. ثانياً: جنگ با دشمن مهاجم و ستمگر حق مشروع ستمديدگان است. «بانّهم ظلموا»؛ از اين رو حتي اگر عده‌اي غير مسلمان تحت ستم قرار گيرند و به ناحق از خانه و كاشانه و سرزمينشان اخراج شوند، حق جهاد دفاعي براي آنان محفوظ است. بخش دوم آيات تبيين فلسفه اين جهاد دفاعي است. در منطق قرآن اگر پيروان اديان توحيدي در برابر مهاجمان و متجاوزان ايستادگي نمي‌كردند، عبادتگاه‌هاي آنان منهدم شده و از بين مي‌رفت. از اين بيان معلوم مي‌شود كه اديان الهي براي حفظ موجوديت خود و حراست از اعتقادات ديني و مراكز عبادي خود از حق دفاع برخوردارند. پس يكي از فلسفه‌هاي مشروعيت جهاد دفاعي حفظ و حراست از معابد و مراكز ديني است و اين امر اختصاص به مسلمانان ندارد. حق دفاع در همه مكاتب آسماني رسميت دارد