Скачать с ютуб ۸۳۰) خواص دارویی انار в хорошем качестве

۸۳۰) خواص دارویی انار

در هر 100 گرم دانه انار 83 کیلوکالری انرژی ـ 7/18 گرم کربوهیدرات ـ 64/13 گرم قند ـ 4 گرم فیبر خوراکی ـ 17/1 گرم چربی ـ 67/1 گرم پروتئین ـ 067/0 میلی گرم ویتامین ب 1 ـ 053/0 میلی گرم ویتامین ب2 ـ 293/0 میلی گرم ویتامین ب3 ـ 377/0 میلی گرم ویتامین ب5 ـ 075/0 میلی گرم ویتامین ب6 ـ 38 میکروگرم ویتامین ب 9 ـ 6/7 میلی گرم کولین ـ 2/10 میلی گرم ویتامین ث ـ 6/0 میلی گرم ویتامین ایی ـ 4/16 میکرو گرم ویتامین کا ـ 10 میلی گرم کلسیم ـ 3/0 میلی گرم آهن ـ 12 میلی گرم منیزیم ـ 119/0 میلی گرم منگنز ـ 36 میلی گرم فسفر ـ 236 میلی گرم پتاسیم ـ 3 میلی گرم سدیم و 35/0 میلی گرم روی یافت می شود. اَنار، نار یا انار خوراکی (نام علمی: Punica granatum) یکی از میوه‌های درختی است که دانه‌هایی اغلب قرمز و گاهی سفید یا رنگ‌هایی بین آن دو دارد. رنگ پوست آن نیز اغلب قرمز و گاه سیاه یا تقریباً زرد است؛ این میوه در معدود کشورهای جهان نظیر ایران، افغانستان، پاکستان، عراق و ترکیه کشت می‌شود به همین خاطر عضو مرغوب‌ترین میوه‌های جهان و عضو ۱۰ میوه ی برتر جهان است. اَنار بومی کشور ایران تا کوه‌های هیمالیا در شمال هند است و یکی از نخستین گیاهان اهلی شده‌است. ایران با تولید سالانه ۸۰۰ هزار تن اَنار، بزرگ‌ترین تولیدکننده ی اَنار در دنیا بوده و هندوستان دومین کشور تولیدکننده‌است. این درختچه در سواحل دریای خزر به صورت خودرو و وحشی به فراوانی وجود دارد. نوع زینتی و پرپر آن نیز با نام فارسی گلنار و به رنگهای قرمز و سفید در بعضی مناطق کشت می‌شود. انار به‌طور گسترده در سراسر خاورمیانه و منطقه قفقاز، شمال و مناطق گرمسیری آفریقا، ایران، ارمنستان، شبه قاره هند، آسیای مرکزی، مناطق خشک‌تر آسیای جنوب شرقی و حوزه مدیترانه کشت می‌شود. انار درختچه یا درخت کوچکی است که تا ارتفاع ۵ تا ۱۰ متر (۱۶ تا ۳۳ فوت) رشد می‌کند و دارای چندین شاخه خاردار است و عمر طولانی دارد. برخی از انواع بی‌ثمر آن تنها برای زیبایی گل‌های آن کاشته می‌شود. پوش‌برگ میوه انار به رنگ قرمز مایل به ارغوانی دارای دو قسمت است: یک پیرابر خارجی سخت و یک میان‌بر اسفنجی درونی (آلبیدو) که دیواره داخلی میوه را تشکیل می‌دهد که دانه‌ها در آن چسبیده‌اند. غشاهای میان‌بر به صورت اتاقک‌های نامتقارنی سازماندهی می‌شوند که حاوی دانه‌هایی در داخل دانه‌پوش‌های گوشتی (sarcotesta) هستند که بدون اتصال به میان‌بر قرار گرفته‌اند. دانه‌پوش‌های گوشتی که حاوی آبمیوه است به صورت غشای نازکی که از سلول‌های اپیدرمی دانه‌ها به دست می‌آید تشکیل می‌شود. تعداد دانه‌های یک انار می‌تواند از ۲۰۰ تا حدود ۱۴۰۰ دانه متغیر باشد. انار از نظر علم گیاه‌شناسی، نوعی میوه خوراکی یک سته با دانه و گوشت است که از تخمدان یک گل تولید می‌شود. در میوه‌های بالغ، آب به دست آمده از فشردن دانه‌ها، به دلیل pH پایین (۴٫۴) و محتوای بالای پلی فنل‌ها، طعم ترش می‌دهد و ممکن است باعث ایجاد لکه قرمز غیرقابل پاک شدن روی پارچه شود. عامل اصلی رنگ قرمز آب انار حضور آنتوسیانین‌ها و الاژیتانین‌ها است. انار با نام علمی P. granatum برای میوه‌اش یا به عنوان درختچه‌های زینتی در پارک‌ها و باغ‌ها کاشته می‌شود. انار در برابر خشکسالی مقاوم است و می‌تواند در مناطق خشک با آب و هوای بارانی مدیترانه‌ای زمستانی یا در آب و هوای بارانی تابستانی رشد کند. در مناطق مرطوب‌تر، آنها می‌توانند مستعد پوسیدگی ریشه در اثر بیماری‌های قارچی باشند. درختان می‌توانند یخبندان متوسط را تا حدود منفی ۱۲ درجه سلسیوس تحمل کنند. انار به راحتی از دانه رشد می‌کند، اما معمولاً از قلمه‌های چوب سخت ۲۵ تا ۵۰ سانتی‌متری تکثیر می‌شود تا از تنوع ژنتیکی نهال‌ها جلوگیری شود. خوابانیدن هوایی نیز یک گزینه برای تکثیر انار است، اما پیوند با شکست مواجه می‌شود. تولیدکنندگان پیشرو در سطح جهان هند و چین هستند و پس از آن ایران، ترکیه، افغانستان، آمریکا، عراق، پاکستان، سوریه و اسپانیا قرار دارند. در سال ۲۰۱۹، شیلی، پرو، مصر، اسرائیل، هند و ترکیه انار را به بازار اروپا عرضه کردند. شیلی تأمین کننده اصلی بازار ایالات متحده بود که عرضه محدودی از جنوب کالیفرنیا دارد. چین برای عرضه انار خود در سال ۲۰۱۹ خودکفا بود، در حالی که سایر بازارهای جنوب آسیا عمدتاً توسط هند تأمین می‌شد. تولید و صادرات انار در آفریقای جنوبی با محموله‌های آمریکای جنوبی در سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۸ رقابت کرد و مقاصد صادراتی آن شامل اروپا، خاورمیانه، بریتانیا و روسیه بود. آفریقای جنوبی عمدتاً از اسرائیل انار وارد می‌کند. قسمت خوراکی انار خام حاوی ۷۸٪ آب، ۱۹٪ کربوهیدرات، ۲٪ پروتئین و ۱٪ چربی است. یک وعده ۱۰۰ گرمی انار ۱۲٪ دانه‌های انار یک منبع غنی از فیبر غذایی است که به‌طور کامل در دانه‌های خوراکی موجود است. از انار ترش در مواردی نظیر: سکسکه ـ قند خون ـ تب صفراوی و ... استفاده می کنند. از انار شیرین نیز می توان در مواردی مانند: سرماخوردگی ـ تقویت نیروی جنسی ـ گرفتگی صدا ـ تقویت روده ها ـ تقویت معده ـ تقویت ریه ـ حساسیت ـ وجود خون در ادرار ـ مسمومیت ـ استسقاء ـ درد گوش ـ التهاب معده ـ اسکوربوت ـ آب ریزش چشم ـ خونریزی رحم ـ خارش پوست ـ تقویت لثه ـ تصفیه خون ـ کم خونی ـ اسهال خونی ـ استفراغ و کم اشتهایی استفاده نمود. عوارض جانبی و احتمالی انار عبارتند از: 1) خوردن میوه ترش انار برای مبتلایان به زخم معده و روده جایز نبوده و برای افراد سردمزاج زیان بخش می باشد و همچنین موجب کاهش جاذبه کبد می گردد. 2) افراط در خوردن انار باعث یبوست، ناراحتی معده و زبر شدن گلو می شود. در ضمن افرادی که مبتلا به ناراحتی های ریوی می باشند باید در مصرف انار احتیاط نمایند. #خواص انار #فواید انار #تندرستی #سلامتی #تغذیه #رژیم غذایی #خواص میوه ها #میوه درمانی #گیاهان دارویی #گیاه درمانی #طب سنتی #طب گیاهی #طب ایرانی #طب آرمیکا #کاظم کیانی #حکیم کیانی #دانشنامه آرمیکا