Скачать с ютуб ดาวลูกไก่1ริมไกรลาส2 cover ดวงจันทร์ ตะวันทอง в хорошем качестве

ดาวลูกไก่1ริมไกรลาส2 cover ดวงจันทร์ ตะวันทอง

ดาวลูกไก่1ริมไกรลาส2 cover ดวงจันทร์ ตะวันทอง เนื้อเพลง .โอ้ชีวิตคิดไฉน ว่าใครหนอใครลิขิต ประกาศิตของศิวะ หรือของพระพรหมเจ้า ว่าต่างกำเนิดเกิดมา พอลืมตามองโลก บ้างมีโชคบ้างอับโชค มีสุขโศกปนเศร้า จอมนราพิสุทธ์ ท่านสอนพุทธบริษัท เป็นธรรมะปรมัต อ่านถึงอำนาจกรรมเก่า ว่ากุสะลาธรรมา มนุษย์เกิดมามีสุข อกุสะลาพาให้ทุกข์ ดังไฟที่ลุกรุมเร้า บ้างกึ่งดีกึ่งชั่ว เพราะตัวของตัวมั่ววุ่น สร้างทั้งบุญทั้งบาป เหมือนคำที่ฉาบด้วยขาว ผมมิใช่บัณฑิต อันมีจิตสิเหน่หา ที่จะเป็นนักเทศนา มาเจรจายั่วเย้า จิตตั้งศรัทธาสาทก เรื่องยาจกยากจน มีตากับยายสองคน ปลูกบ้านอยู่บนเชิงเขา แกเลี้ยงแม่ไก่อู มีลูกอยู่เจ็ดตัว เช้าก็ออกริมรั้ว จิกกินเม็ดถั่วเม็ดข้าว เวลามีเหยี่ยวเฉี่ยวโฉบ นังแม่ก็โอบปีกอุ้ม กางสองปีกออกคลุม พาลูกทั้งกลุ่มเข้าเล้า แม่ไก่จะปลอบขวัญลูก เสียงกุ๊กๆปลุกขวัญ ลูกตอบเจี๊ยบๆดังลั่น ทั้งๆที่ขวัญเขย่า แล้วเขี่ยข้าวออกเผื่อ ต่างคุ้ยเหยื่อออกให้ ลูกไก่แม่ไก่ไร้ทุกข์ ซิไม่มีสุขใดเท่า ถึงคราวจะสิ้นชีวิต เมื่ออาทิตย์อัสดง ยังมีภิกษุหนึ่งองค์ เดินออกจากชายเขา ธุดงค์เดียวด้นดั้น เห็นสายัณห์สมัย หยุดกลางพลางทันใด หลังบ้านตายายผู้เฒ่า อยากรู้เรื่องต่อก็ต้อง ไปเปิดหน้าสองฟังเอา... *** ฝ่ายพยัคฆ์พยายาม จะขย้ำกินเหยื่อ แม่โคเริ่มได้กลิ่นเสือ เรี่ยวแรงไม่เหลือเริ่มอ่อน สงสารแม่โคครวญคราง หมดหนทางหนีทัน สบัดหางหน้าหัน บอกเสือให้ผลันใจผ่อน แม่เสือเอยแม่เสือ โปรดจงเชื่อสัจจะ ใช้ขันติธรรมมะ โปรดฟังวาทะเราก่อน เราขอร้องสักครั้ง กลับไปสั่งลูกรัก ท่านคอยเราสักพัก แล้วเราจะกลับย้อน มาเป็นภักษาหาร เพื่อให้ท่านได้กิน เราเป็นสัตว์มีศีล ไม่เล่นลิ้นหลอกหลอน เรามีลูกรักเหลือ เหมือนแม่เสือรักลูก คิดฝังปลูกปรานี เราต่างก็มีลูกอ่อน พยัคฆ์ใหญ่ได้ฟัง เห็นจริงจังสัจจะ เลยยอมละหันหลัง ให้โคไปสั่งลูกก่อน ฝ่ายแม่โคตัดคุ้ง มาท้ายทุ่งพบลูก เล่าความทุกข์ให้ลูกฟัง แล้วหันหลังวิ่งย้อน โคถือใจสัจจะ ลูกโคก็กตัญญู วิ่งตามแม่มาสู่ ที่เสือยืนอยู่อ้อนวอน แม่เสือขาอย่าแค้น ข้าขอตายแทนแม่ข้า ข้าถือมั่นกตัญญูตา แม่เสือจงอย่าเคืองค้อน แม่เสือใหญ่ได้คิด เลยหักจิตปลงตก นึกเห็นอกแม่โค ว่าโอ้โอ๋ลูกอ่อน จงกลับเสียเถอะคืนถิ่น เราไม่กินเจ้าแน่ ทั้งลูกแม่โคษา เราขอลาเจ้าก่อน อนิสงน์อะไร เสือจึงไม่กินโค ใคร่จะโง่ไม่กิน กลับมีศีลสังวรห์ สัตว์บางตัวกลัวบาป มนุษย์ไม่ทราบใจสัตว์ รู้จักผลัดหนักเบา ไม่เหมือนคนบางเหล่าศีลกร่อน ริมไกรลาศหิมพานต์ ก็จบนิทานคำกลอน