Скачать с ютуб Η Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία μεταξύ μύθου και λόγου - 1ο μάθημα • Ορφική φιλοσοφία в хорошем качестве

Η Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία μεταξύ μύθου και λόγου - 1ο μάθημα • Ορφική φιλοσοφία

Συνοπτική παρουσίαση 1ου μαθήματος Η Αρχαία Ελληνική φιλοσοφία μεταξύ Μύθου και Λόγου: Αυτός είναι ο γενικός τίτλος της σειράς των βιντεοσκοπημένων μαθημάτων που θα ακολουθήσουν και που έχουν σαν στόχο την προσέγγιση της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας, έτσι όπως αυτή συγκροτήθηκε διαχρονικά, από την γένεσή της με τους Ορφικούς και τους Προσωκρατικούς φιλοσόφους έως και την παρακμή και το τέλος της με το κλείσιμο της Νεοπλατωνικής Σχολής των Αθηνών από τον Ιουστινιανό (529 μ. Χ). Μύθος και Λόγος, έτσι χαρακτηρίζουμε τους δύο πόλους, ανάμεσα στους οποίους κινείται το σύνολο της αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας, από την αρχή έως το τέλος της. Σε αυτό το πλαίσιο, η γέννηση του μουσικού Ορφέως αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της κυριαρχίας του μύθου στις απαρχές του αρχαίου Ελληνικού στοχασμού. Ο Ορφεύς, γιός του Οιάγρου και της Μούσας Καλλιόπης ήταν ήρωας και ιερέας στην υπηρεσία του θεού Διονύσου. Όπως λοιπόν, ο θεός Διόνυσος, έτσι και ο Ορφεύς είναι θρακικός ήρωας. Η σχέση μεταξύ Ορφέως και Διονύσου αναδεικνύει ήδη την διαλεκτική συνύφανση δύο, αντίθετων μεταξύ τους, στοιχείων: Την αντίθεση μεταξύ της Απολλώνειας Ηρεμίας, την οποίαν ενσαρκώνει ο νηφάλιος και ευγενικός μουσικός Ορφεύς και της Διονυσιακής Μανίας, την οποίαν ενσαρκώνει ο μανιώδης και βακχεύων, Διόνυσος. Ο Ορφεύς ηγήθηκε της Αργοναυτικής εκστρατείας και αναδείχθηκε ως ο θρησκευτικός ηγέτης του ρεύματος που ονομάστηκε Ορφισμός. Στο ρεύμα αυτό κυριαρχούν τα μυστικιστικά στοιχεία, τα οποία έλκουν την καταγωγή τους από τα μυστήρια της Θράκης, δηλαδή τα Καβείρια μυστήρια. Η κάθοδός του στον Άδη συμβολίζει την μύησή του στα βάθη των μυστηρίων του ανώτερου, νοητού κόσμου. Η Ευρυδίκη είναι η ίδια η ψυχή του Ορφέως και, με αυτήν την έννοια, η επιθυμία του να την δει την Ευρυδίκη κατά την έξοδό τους από τον Άδη, συμβολίζει την αδυναμία του να παραμείνει στην κατάσταση του φιλοσοφικού θανάτου δηλαδή στον εκούσιο χωρισμό της Ευρυδίκης-ψυχής από τον Ορφέα-σώμα. Ο θάνατος του Ορφέως συνδέεται με την αντίστοιχη λατρεία του θεού τον οποίο αυτός υπηρετούσε, δηλαδή του Διονύσου, εφόσον και οι δύο είχαν τον ίδιο θάνατο, τον διαμελισμό. Με την ορφική διδασκαλία για τη σχέση σώματος και ψυχής εισάγεται για πρώτη φορά ο ανθρωπολογικός δυϊσμός στον ελληνικό ιδεολογικό κόσμο.