Скачать с ютуб جاشناسی روشن‌فکری ی غلام‌حسین ساعدی در گفت‌وگو ی اکبر کرمی و یوسف عزیزی بنی‌طرف в хорошем качестве

جاشناسی روشن‌فکری ی غلام‌حسین ساعدی در گفت‌وگو ی اکبر کرمی و یوسف عزیزی بنی‌طرف

جاشناسی روشن‌فکری ی غلام‌حسین ساعدی در گفت‌وگو ی با یوسف عزیزی بنی‌طرف نویسنده، سیاست‌مدار جمهوری‌خواه و از رهبران عرب‌ها ی ایران که از نزدیک ساعدی را می‌شناخت؛ و با او بوده است، پرسیده‌ام: جا ی غلام‌حسین ساعدی در جفرافیا ی روشن‌فکری ی ایرانی کجاست؟ و ام‌روز و از خلال‌ هوشیاری ی پسینی به ساعدی چه‌گونه باید نگریست؟ در دوره‌ای که شما در کانون نویسنده‌گان ایران بودید و از نزدیک با او کارکرده‌اید، ساعدی، اندیشه‌ها، آرمان‌ها و آماج او را چه‌گونه یافتید؟ و چرا حتا ام‌روز دهه‌ها پس از مرگ غریبانه‌‌اش در مهاجرت، ساعدی هنوز باره ی نفرت کور و خشونت عریان جریان‌ها ی راست وحشی است؟ و اگر ام‌روز و برای کسی در بلندا ی ساعدی در قبرستان پرلاشز و برای خوابیدن در خاک ‌سرد پاریس جایی نمی‌ماند، فردا در ایران به قول فروغ فرخ‌زاد و «در آستانه ی فصلی سرد»، چه‌گونه می‌توان «سفره انداخت» و «نان را قسمت کرد»؟ ... «باغ‌ملی را قسمت کرد»؟ و قدرت و داوری و حق خطا‌کردن‌ را قسمت کرد؟ نقد غلام‌حسین ساعدی و حتا ایستاده‌گی در برابر او و باورها و داوری‌ها ی سیاسی و اجتماعی او نه تنها طبیعی که حق دیگران است؛ با این همه، حتا اگر با همه ی باورها و داوری‌ها ی او نا‌هم‌سو و‌ نا‌هم‌آهنگ باشیم، جایی برای بدخیمی و‌ پلشتی در برابر این قامت افراشته در تاریخ ایران نمی‌ماند؛ قامتی که در برابر قربانیان ستم و ستم‌دیده‌گان مهربان و خمیده بود و در برابر ستم‌گران ایستاده و استوار. غلام‌حسین ساعدی نمونه ی برجسته‌ای از روشن‌فکری در ایران بود؛ کسی که ستم را در ریخت‌ها ی گوناگون آن می‌شناخت و از آن دوری می‌جست و در برابر ستم‌گران کمر دوتا نمی‌کرد. غلام‌حسین ساعدی مرد و روشن‌فکر زمانه ی خود بود و برای جاودانه شدن هزینه ی بسیار پرداخت. نیم‌نگاهی به کارها ی او در پهنه ی فرهنگ و سیاست و ستایش‌ها ی فراوانی که از او شده‌است، هیچ تردیدی در جای‌گاه روشن‌فکری او‌ نمی‌گذارد. آن‌چه می‌ماند راهی است که او و آن نسل پردرد و‌ پرامید گشود و ما باید به انصاف نقد و ادامه دهیم. راست وحشی که ام‌روز روشن‌فکرستیزی می‌کند و در برابر روشن‌فکرانی همانند ساعدی درشتی، به‌طور چیره جریانی است که دی‌روز سیاهی‌لشگر اسلام‌گراها (اسلامیزم) بود و ام‌روز سیاهی‌لشگر پهلوی‌گراها (پهلویزم)؛ آن‌ها دست بالا یا سلطنت‌طلب‌هایی بودند و هستند که پیش از محمدرضاشاه از ایران گریختند (و بخشی از فاجعه‌ای بودند که به برآمد جمهوری اسلامی رسید) و یا کسانی بودند و هستند که سابقه ی هم‌کاری با ملاها را دارند! و اسم و‌ رسم از آن‌جا آورده‌اند. کسانی که دی‌روز از سیاهی‌لشگر حزب‌اللهی ترس‌خورده بود و ام‌روز از سیاهی‌لشگر شاه‌اللهی! این گروه بی‌بته و گرفتار هول حلیم است، که روشن‌فکرستیزی می‌کند؛ پلشتی و زشتی به پهنه ی سیاست می‌آورد؛ صلح، صفا و هنر سازش را از گفتمان‌ها ی سیاسی می‌برد، و می‌رباید. این بندبازان پهنه ی سیاست ام‌روز به روشن‌فکرانی خرده می‌گیرند که مرغ عروسی و عزا هستند و بودند! و قطب‌نما ی آن‌ها همیشه در برابر ستم جاشناسی و سونمایی می‌کند. با هم‌رسانی و بازخوردها ی خود به این گفت‌وگو ادامه دهید و بخشی از جریانی باشید که راه می‌برد و نه راه برده می‌شود. از پسند (ساب‌سکرایب) این کانال که کانالی برای شنیدن صداها ی تازه است هم کوتاهی نکنید؛ همه ی را‌ه‌ها ی بزرگ با همین گام‌ها ی کوچک آغاز می‌شود. https://t.me/KaramiAk