Из-за периодической блокировки нашего сайта РКН сервисами, просим воспользоваться резервным адресом:
Загрузить через dTub.ru Загрузить через ycliper.com Загрузить через ClipSaver.ruУ нас вы можете посмотреть бесплатно نگارگری نو و مسأله‌ی تاریخ؛ گفتاری از محمدرضا ربیعی или скачать в максимальном доступном качестве, которое было загружено на ютуб. Для скачивания выберите вариант из формы ниже:
Роботам не доступно скачивание файлов. Если вы считаете что это ошибочное сообщение - попробуйте зайти на сайт через браузер google chrome или mozilla firefox. Если сообщение не исчезает - напишите о проблеме в обратную связь. Спасибо.
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса savevideohd.ru
اهالی هنر نوگرای ایران، اعم از دانشجویان، هنرمندان، نویسندگان و مخاطبین حرفه‌ای آن، عمدتاً نظری ستایش‌آمیز نسبت به نگارگری ایرانی دارند. اما نه به عنوان سنتی که هنوز هم قابل آموزش و پیگیری باشد. در باور غالب امروزی، نگارگری دیگر نه سنتی زنده است و نه جدی. ارزش‌هایش متعلق به جهان قدیمی است که شکافی بزرگی آن را از جهان امروز جدا می‌کند. زیبایی‌اش بر تن جهانِ چندپاره و پرتنش امروزی نمی‌نشیند. شیوه‌ی سنتیِ آموزشِ آن و روش پردازِ طولانی و پرجزئیات آن قید و بند اضافی است. با فردگرایی و آزادی عمل معاصر سازگار نیست. فخامت نگارگری متعلق به موزه‌ها و کتاب‌های خطی است. و در بهترین حالت در حیطه‌ی صنایع‌دستی و میراث فرهنگی ادامه‌ی حیات می‌دهد. ما می‌توانیم موافق یا منتقد این دیدگاه باشیم. اما این یک طرف ماجراست. سوی دیگر ماجرا این است که ببینم نقاشان نگارگر آیا تلاشی برای تطبیق نگارگری با مقتضیات و مضامین ایران مدرن انجام دادند یا نه؟ محمدرضا ربیعی در شماره‌ی شماره‌ی ۷۶ مجله، مطلبی نوشته است با عنوان «رنگ فاجعه». او در مقاله‌اش به بهانه‌ی بررسی نگاره‌های حسین بهزاد با موضوع «قحطی بزرگ سال ۱۲۹۵ ه.ش» به این سوال پاسخ می‌دهد. این جستار بهانه‌ای شد برای ضبط ویدیویی از او تا درباره‌ی نگارگریِ نو سخن بگوید. همانطور که در ویدیوی زیر خواهید دید. او نمونه‌های شاخصی از آثار نگارگری نو را نشان می‌دهد. ربیعی بر این نکته پافشاری می‌کند که نگارگری تلاش کرد تا به جهان جدید واکنش نشان دهد اما به دلایلی ناکام ماند…