Скачать с ютуб نذر كردم - خرم آن روز کز اين منزل ويران بروم - غزل 359 - ۳۵۹ - فال حافظ با معنی و تفسیر کامل в хорошем качестве

نذر كردم - خرم آن روز کز اين منزل ويران بروم - غزل 359 - ۳۵۹ - فال حافظ با معنی و تفسیر کامل

نذر كردم - خرم آن روز کز اين منزل ويران بروم - غزل 359 - ۳۵۹ 381 - نذر كردم خرم آن روز زين منزل ويران بر وم راحت جان طلبم وز پي جانان برو م گرچه دانم كه به جايي نرد راه غريب من به بوي سر آن زلف پريشان بروم چون صبا با تن بيمارو دل بي طاقت به هواداري آن سرو خرامان بروم دل ازوحشت زندان سكندربگرفت رخت بربندم و تا ملك سليمان بروم در رهاو چو قلم گر به سرم بايدرفت با دل زخم كش و ديده گريان بروم نذر كردم گر ازين غم بدرآيم روزي تادر ميكده شادان و غزلخوان بروم به هواداري او ذزه صفت رقص كنان تالب چشمه خورشيد درخشان بروم تازيان را غم احول گرانباران نيست پارسايان مددي تا خوش و آسان بروم ور چو حافظ نبرم ره ز بيابان بيرون همره كوكبه آصف دروان بروم Ghazal 359 (English) Joyous that day when from this desolate abode this world I go The ease of soul the true Beloved I seek and for the sake of the Beloved I go . Though I know that to such a place the stranger findeth not the path , To the sweet perfume of that dishevelled tress ,I go . From dread of the prison of Sikandar this fleeting world my heart took contraction I bind up my chattels and to the Land of Sulaiman the lasting world I go . With the sick heart ,and powerless body ,like the swift breeze , For the love of that moving cypress ,I go . In His path ,like the pen ,if on my head it is necessary to go , With the heart ,wound - enduring and weeping eye ,I go . If of this grief one day come to an end ,I have vowed that To the wine - house door ,joyous and song - singing ,I will go That like a mote ,in love for Him , To the lip of the fountain of the resplendent sun ,I will go . Since ,to the Arabs those gone before ,who rest in proximity to God and who have escaped from time's tumult grief for us of heavy loads is none , Persians murshids of the faith guides of the Path of certainty A little help ,that happy and easy of heart in that Path I may go . And if ,out from the desert ,I take not the path like Hafiz Along with the constellations of the Asaf of the age I go . Ghazal 359 (French) Joyeux ce jour où de cette demeure désolée ce monde je pars La facilité de l'âme le vrai bien-aimé que je recherche et pour l'amour du bien-aimé je vais. Bien que je sache que vers un tel endroit l'étranger ne trouve pas le chemin, Au doux parfum de cette tresse échevelée, je vais. De la peur de la prison de Sikandar ce monde éphémère mon cœur a pris la contraction Je lie mes biens et au Pays de Sulaiman le monde durable dans lequel je vais. Avec le cœur malade et le corps impuissant, comme la brise rapide, Pour l'amour de ce cyprès en mouvement, je pars. Dans son chemin, comme la plume, si sur ma tête il faut aller, Avec le cœur, la blessure, l'oeil endurant et pleurant, je pars. Si un jour ce chagrin prend fin, j'ai juré que Au vin - porte de la maison, joyeux et chant - chant, j'irai C'est comme une paille, amoureuse de Lui, Au bord de la fontaine du soleil resplendissant, j'irai. Depuis, pour les Arabes ceux d'avant, qui reposent à proximité de Dieu et qui ont échappé au chagrin tumultueux du temps pour nous de lourdes charges, il n'y en a pas, Les murshids persans de la foi guides du Chemin de la certitude Un peu d'aide, ce cœur heureux et facile dans ce Chemin que je peux emprunter. Et si, hors du désert, je prends pas le chemin comme Hafiz Avec les constellations des Asaf de l'époque je vais.