Из-за периодической блокировки нашего сайта РКН сервисами, просим воспользоваться резервным адресом:
Загрузить через dTub.ru Загрузить через ClipSaver.ruУ нас вы можете посмотреть бесплатно کنگره مشترک 10، 11 و 12 فروردین کلن آلمان قسمت آخر или скачать в максимальном доступном качестве, которое было загружено на ютуб. Для скачивания выберите вариант из формы ниже:
Роботам не доступно скачивание файлов. Если вы считаете что это ошибочное сообщение - попробуйте зайти на сайт через браузер google chrome или mozilla firefox. Если сообщение не исчезает - напишите о проблеме в обратную связь. Спасибо.
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса savevideohd.ru
کوردانه: محمدرضا اسکندری: در کنگره ای مشترک کلن، «حزب چپ ایران (فدائیان خلق ) موجودیت خود را اعلام کرد. این حزب ضمن اعلام مخالفت با جمهوری اسلامی و تعیین سیاستی برای گذار از آن، یک شورای مرکزی ۲۵ نفره برای خود برگزید. شهرکلن آلمان در 10، 11 و 12 فروردین میزبان همایش بیش از 200 نفر از فعالان چپ بود. اگر چه اکثریت آنها همه ریشه در جنبش فدایی داشتند، اما تعدای نیز به عنوان مهمان آمده بودند و تعلقی به جریان فدائی نداشتند. آنها آمده بودند تا شاهد تولد یک احزب چپ سراسری در ایران باشند. کنگره مشترک(بنیان گذار) پس از ده سال تلاش مدوام چپ ها بخصوص فدائیان خلق ایران (اکثریت)، اتحاد فدائیان خلق ایران- طرفدار وحدت و جمعی از کنشگران چپ که آرزوی یک حزب چپ واحدی داشتند کار خود را با شروع نمود. بزرگترین مانع برای درست کرد یک حزب بزرگ در این سه روز انتخاب نام جدید بود. سخنرانان و رای دهندگان آمده بودند که یک حزب فرگیرا با سمت گیری و هدف های چپ بوجود آید و همه آنها تاکید می کردند که این حزب نمی خواهد اعضای خود را تنها به فعالین فدایی محدود کند. اما در این میان خیلی ها با این مسئله که نام فدائی به تاریخ سپرده شود مشکل داشتند. این اقلیت کوچک اگر چه از جزنی و یارانش و که سازمان فدائی را بنیان گذشت دفاع می کردند و خواستار نام گذاری حزب جدید به این نام بودند اما همانند جزنی و یارانش که در دوران خود و در آن شرایط تاریخی که از حزب توده جدا شد و کسی غیر از توده را به نام جریان چپ نمی شناخت و ریسک بزرگی کردن یاد نگرفته بودند. در میان انهائی که ترس داشتند که نام فدائی حذف شود. بیشتر جوانان و تعدادی از افراد قدیمی سازمان اکثریت بودند. اگر چه مسائل نام گذاری در روز سوم چالش بزرگ کنگره بود. اما با حوصله و برخوردی اصولی اهمه اعضا و هیئت رئیسه این مسئله به شیوه ای حل شد که دو طیف اهداف خود را در نام پیدا کردند. آنانی که بدون نام فدائی ترس از دست دادن هویت خود و میراث فدائی را داشتند به این یسنده کردن که نام فدائی در میان پرانتز بیاید و به دیگران قول دادن که در کنگره بعدی و شاید زودتر هم این پسوند خذف شود و در نهایت «حزب چپ ایران (فدائیان خلق) پا به عرصه سیاست ایران گذاشت. تعجب در انجا بود که نسل اول فدائی خلق و بیشتر شرکت کنندگان در کنگره خواستار نام حزب چپ ایران به تنهائی بودند و می گفتند همانطور که جزنی ها بر اثر شرایط زمانی بر خلاف جریان اب شنا کردن و از چپ سنتی به چریک فدائی خلق جانی به مبارزات چپ دادند حال نوبت ما است که با گذر از فدائیان یک حزب سراسری چپ که همه چپهای آرمانهای ایران را در خود جای باید تشکیل داد. اما به خاطر اینکه این تجربه جدید برای خیلی ها بود و آنها ترس از این داشتند که نکند با حذف نام فدائی ریزش به جای اضافه شدند داشتند این پسوند را تا کنگره بعدی به ان اضافه نمودند.. کنگره ی طی سه روز نشست خود برخی اسناد پایه ای حزب جدید را به تصویب رساند. از جمله اساسنامه و سندی به نام «دیدگاه و ارزش ها، گذار به دموکراسی» که شامل خطوط اصلی راهبردی و سیاسی این حزب است. در این سند حزب چپ ایران (فدائیان خلق) اگر چه تعدادی از اعضای آن که در اقلیت بودند و موافق گذر از اصلاحطلبان و در نهایت از جمهوری اسلامی نبودند اما «حزب چپ ایران (فدائیان خلق) برنامه سیاسی خود را در جهت گذار از جمهوری اسلامی و ایجاد یک جمهوری دموکراتیک و سکولار به جای آن را اعلام نمود. سیاست این حزب در قبال اصلاح طلبان از جمله مسائل مورد گفتگو در کنگره بود. حزب چپ ایران (فدائیان خلق) اتحاد استراژیک با جناح اصلاح طلب حکومتی را رد نمود. در پایان روز سوم کنگره انتخاب شورای مرکزی حزب صورت گرفت. از جمله پیش شرط های این انتخابات، حضور بیست درصدی زنان و نیز حضور پنج نفر از هر کدام از گروه های تشکیل دهنده ی حزب در نخستین شورای مرکزی آن بود. همه ی این شروط در انتخابات به طور مستقیم تامین شد و حدنصاب ها به دست آمد. بر اساس نتایج آرا، شورای مرکزی حزب چپ ایران (فدائیان خلق) به قرار زیر اعلام شد. مریم پورتنگستانی، مهدی پرویز، نادر عصاره، محمد اعظمی، علی پورنقوی، منوچهر گلشن، بهروز خلیق، مسعود فتحی، صادق کار، فرزانه عظیمی، پرویز نویدی، فرید اشکان، وهاب انصاری، رضا درخشان، حسن زهتاب، مهدی فتاپور، یدی بلدی، توران همتی، سیامک سلطانی، راحله طارانی، مرضیه دانش، پروین همتی، مهدی ابراهیم زاده، منوچهر مقصودنیا و حجت نارنجی همانند همه احزاب دنیا قبل از انتخابات شورای مرکزی حزب چپ ایران (فدائیان خلق) گروههای کوچکی از شرکت کنندگان در جاهای مختلفی جمع شده بودند و با هم صحبت می کردند که به چه کسی رای بدهند. اما یک مسئله برای من خیلی تعجب آور بود که خیلی ها که در سالن و در هنگام سخنرانهای خود از جناح چپ این جریان بودند برای امدن این نیروهای که بینش راست داشتند در شورای مرکزی تلاش می کردند و این مسئله باعث شد که تعدادی که توانائی بیشتر داشتند از آوردن رای لازم محروم شوند. اما چند نقطه مهم و زیبا در در این سه روز در انتخاب هیئت رئیسه و شورای مرکزی حزب چپ ایران (فدائیان خلق) ا نظر همه را به خود جلب نمود. در هر دو انتخاب دو زن به نامهای خانم فرزانه عظیمی در مقام مسئول هیئت رئیسه و مریم تنکستانی در شورای مرکزی حزب چپ ایران (فدائیان خلق) مقام اول را دریافت نمایند. نقطه مهم دیگر، سازمان فدائیان اکثریت اگرچه بیشتر اعضا را در کنگره داشت و می توانستند اگثریت مطلق اعضای شورای مرکزی را از آن خود کند. مسئولین انها به اعضا خود توصیه می کردند به نفرات مختلف رای بدهند. بخصوص به نفراتی که از جریانات دیگر امده اند این مسئله باعث شد که به غیر از خانم تنگستانی سایر اعضای اکثریت کمتر رای بیاورند. این حرکت انها برای چند صدائی در حزب و عبور از تنگ نظری سیاسی و تلاش برای به نتیجه رسیدن کار بود