Скачать с ютуб จะเสียชื่อเสียงไปทำไม? в хорошем качестве

จะเสียชื่อเสียงไปทำไม?

จะเสียชื่อเสียงไปทำไม? “ชื่อเสียงดีนั้นควรเลือกยิ่งกว่าความมั่งคั่งมากมาย และมีคนนับถือก็ดีกว่ามีเงินมีทอง” ~สุภาษิต 22:1 THSV11 เราควรเลือกการมีชื่อเสียงดี ก่อนเงินทอง หรืออำนาจ! แต่น่าเสียดายที่คนบางคนเสียชื่อเสียงไป ด้วยเรื่องที่ไม่ควรจะเสีย! คนบางคนก็เป็นคนดีมาตลอด แต่อยู่ดีๆกลับมาที่มาตายตอนจบ เข้าทำนอง “เรือล่มเมื่อจอด!” ทั้งๆที่เคยสามารถฝ่าฟันมรสุมใหญ่ในทะเลกว้างมาได้ แต่กลับปล่อยให้เรือที่กำลังจะเข้าเทียบท่า จมลงต่อหน้า แบบ ช็อกกันไปเลย! น่าเสียดาย ที่ชีวิตซึ่งกำลังจะจบสวย และน่าจะจบสวย กลับมาพลาดท่า ด้วยสาเหตุ หรือแรงจูงใจหลากหลาย อาทิ •ชะล่าใจ? •ประมาท? •โลภหลง? หรือ •ทรนงในจุดยืนของตัวเองมากเกินไป จนไม่แคร์สายตาหรือการคัดค้าน ทักท้วงของคนอื่นเพราะมั่นใจว่าตัวเองกำลัง ทำในสิ่งที่ถูกต้องอยู่(ในขณะที่คนอื่นๆ จำนวนไม่น้อย ไม่ได้คิดอย่างนั้น) จริงๆแล้ว เวลาเกิดความขัดแย้งน่าจะแก้ไขได้ไม่ยาก แค่ฝ่ายที่ทำผิดจริงๆ จะยอมรับผิด กลับใจและแก้ไขให้ถูกต้อง แต่สิ่งที่ยากก็คือ ทั้ง2ฝ่ายมักมั่นใจว่าตนเองเป็นฝ่ายถูก และมีหลักฐานเด็ดที่พร้อมจะถล่มฝ่ายตรงข้าม! และที่ซับซ้อนเข้าไปอีก ก็คือเมื่อ “อัตตา” และ “อารมณ์”เริ่มเข้ากินพื้นที่ “เจตนาดี “ และ “สติสัมปชัญญะ” จนกัดกร่อน “สามัญสำนึก”ของทั้งสองฝ่าย ในวงการศาสนาก็มักจะมีการดึงเอา”พระเจ้า” หรือ”ถ้อยคำแห่งสิทธิอำนาจ” (เช่น ข้อพระคัมภีร์ ธรรมนูญ หรือกฏระเบียบต่างๆ) มาสนับสนุนหรือให้ความชอบธรรม แก่สิ่งที่ฝ่ายของตนกำลังทำอยู่อย่างมั่นใจ แล้วเกิดผลอะไรตามมา? … สงคราม! สงครามอะไร และ ของใคร? คำตอบ คือ สงครามในนามของพระเจ้าที่ทั้งสองฝ่ายต่างอ้างว่าตนเองอยู่ฝ่ายพระเจ้า ในขณะที่ทั้งสองฝ่ายเริ่มปฏิบัติการตามความคิดของตัวเองเพื่อพระเจ้า ความขัดแย้งที่ทั้งสองฝ่ายก่อขึ้น ก็ได้ทำลายชื่อเสียงของพระเจ้า ของอีกฝ่ายและของตัวเองไปแล้วในทันที! น่าเสียดายที่ พระวจนะของพระเจ้ามีคำแนะนำและแนวทางมากมาย ที่จะทำให้พระนามของพระองค์เป็นที่เคารพสักการะ และแก้ปัญหาได้ตามวิถีแห่งพระทัยของพระองค์ได้ ถูกเมินไป นั่นคือ’วิถีแห่งความจริง’ที่ว่า “ใช่ก็ว่าใช่ ไม่ก็ว่าไม่!” ซึ่งควบคู่ไป’วิถีแห่งความรัก’ที่แยกจากกันไม่ได้ เราจึงต้องตระหนักและเตือนตัวเองไว้เสมอว่า ในการกระทำสิ่งใดเพื่อพระเจ้า เราเองต้องระวังไม่เผลอทำให้พระนาม ของพระเจ้าถูกหยาบหยามจากผู้อื่น เพราะคนเจตนาดีซึ่งต้องการปกป้องพระนามของพระเจ้า อาจกลับกลายเป็นผู้ที่ทำให้พระนามของพระเจ้า เสื่อมเสียไปโดยไม่เจตนา บางที เราอาจต้องไปสงบสติอารมณ์กันในงานศพ และเรียนรู้บทเรียนถึงความอนิจจังไร้ประโยชน์ ของความพยายามแก้ปัญหาด้วยวิธีการที่ไม่สามารถทำให้บรรลุ ตามพระทัยและพระประสงค์ที่แท้จริงของพระเจ้าได้(ปญจ.7:1-2) เพราะ บ่อยครั้งที่ทั้งสองฝ่ายเข้าสู่สมรภูมิ ด้วยความมั่นใจใน”ข้อเท็จจริง”(Facts) ที่ตนเองมี โดยไม่ได้ตระหนักว่า นั่นไม่ใช่”ความจริง”(Truth) และยิ่งอีรุงตุงนังเข้าไปอีก เมื่อมี “ความคิดเห็น”(Opinions) และ”จินตนาการ”(Imagination) หรือ “อคติ”(Prejudices) เข้ามาแทรกแซง จนสุดท้าย ทั้งสองฝ่ายไม่ได้แก้ปัญหาที่”ความจริง” กันเลย แต่ไปแต่ฟาดพันกันด้วย”อารมณ์”(Emotions)แบบไม่มีใครยอมใครอีกต่อไป จนความขัดแย้งขยายวง และเริ่มพิพากษากันเองแทนพระเจ้า จนแม้แต่”พระเจ้า”เอง ก็ไม่มีสิทธิเข้าไปในพื้นที่สมรภูมิที่อ้างนามของพระองค์ได้เลย พี่น้องที่รัก เราจะต้องไม่ปล่อยให้ชื่อเสียงของพระเจ้า ของเรา และของคนอื่น ต้องเสียหาย ไปมากกว่านี้ ดังนั่นแทนที่จะจดจ่ออยู่ที่ “ใคร”(Who) ผิด ? เราควรหาความจริงที่ปราศจากอารมณ์ ว่า ”อะไร”(What) ผิดอะไรถูก ? โดยไม่ด่วนสรุป หรือตัดสินไปแล้ว ตามข้อเท็จจริงที่เราได้ยินได้อ่าน จนกว่าจะได้อดทนฟังความจนครบถ้วน เพราะหากว่าผิด อย่างไรก็ต้องผิด! เราจึงควรใส่ใจให้มากขึ้นว่าจะทำ“อย่างไร”(how)? จึงจะทำให้เรื่องขัดแย้งดังกล่าวนั้นจบลง ตามวิถีและขั้นตอนตามกระบวนการที่กำหนดไว้ใน พระคัมภีร์แล้วอย่างชัดเจน แม้ว่าอาจจะช้า แต่ชัวร์กว่า! ด้วยเหตุนี้ ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายใด ก็ขอให้ใจเรา มีใจอดกลั้น ด้วยความรัก ไม่อหังการ โกรธเร็ว บ่มเพาะจนความโกรธ กลายเป็นเกลียดและแค้น ทำให้เรากลายเป็นคนโง่เขลา ที่สาละวน มุ่งกำจัดคนที่เป็นปรปักษ์ ที่เราคิดว่าผิด หรือว่าชั่ว ผ่านคำพูดและการกระทำที่ไร้ความเมตตา แทนที่จะช่วยเขาให้ดีขึ้น เพราะไม่ว่าจะอย่างไร เขาก็เป็นพี่น้องในครอบครัวของเราเอง(ที่พระเจ้ากำหนดมา) “จิตใจที่อดกลั้นก็ดีกว่าจิตใจที่อหังการ อย่าให้จิตใจของเจ้าโกรธเร็ว เพราะความโกรธฝังอยู่ในทรวงอกของคนเขลา!” ~ปัญญาจารย์.7:8-9 พี่น้องที่รัก… เราอาจแก้ปัญหาได้หมด ได้บ้าง หรือไม่ได้เลย แต่ขอให้แน่ใจว่า พระเจ้าจะทรงได้รับการถวายพระเกียรติ และคริสเตียนโดยรวมจะได้รับการชื่นชม และมีชื่อเสียงดีในการแก้ไขความขัดแย้งในท่ามกลางพวกเรา เพราะจะให้เรื่องจบลงอย่างสงบสุขหรือวุ่นวาย ล้วนขึ้นอยู่กับเราเอง! (โรม12:18) ดังนั้น นี่อาจจะเป็นเวลาที่เราทุกฝ่ายจะเมตตาต่อกันและกัน และนับหนึ่งถึงสาม และกลับใจใหม่พร้อมๆกัน ยอมรับรู้และพึ่งพระเจ้า อย่างเต็ม100% โดยตัดทุกวิถีทางตามเนื้อหนังและตามวิถีของโลกออกไปให้หมด และแก้ปัญหาความขัดแย้งอย่างคนที่อยู่ฝ่ายพระวิญญาณด้วยกัน …จะดีไหมครับ? #ธงชัย ประดับชนานุรัตน์ #thongchaibsc 29 กรกฎาคม 2020 #Facebook Live churchofjoy thailand#Facebook Live churchoflove #HBCchannel YouTube