Скачать с ютуб اول شهریور ضربه بزرگ ساواک شاه : به سازمان مجاهدین خلق ایران в хорошем качестве

اول شهریور ضربه بزرگ ساواک شاه : به سازمان مجاهدین خلق ایران

درظهر روز اول شهریور ۱۳۵۰ موج ضربات و دستگیریهای بزرگ گروههای ضربت ساواک شاه علیه مجاهدین آغاز شد . در دوره ۵۰ ساله قبل از آن , یعنی از کودتای ۱۲۹۹ و سلطنت پهلوی تا سال ۱۳۵۰ این نخستین سازمان مخفی و مسلحی بود که توانسته بود به مدت ۶ سال (ازشهریور ۱۳۴۴ تا شهریور۱۳۵۰ ) دور ازچشم مأموران رژیم به حیات و فعالیت مخفیانه ادامه بدهد . سازمان مجاهدین خلق ایران در شرایط فعالیت مخفی و اختناق سلطنتی , بدور از فرمالیسم و نمودها و نامگذاریهای احزاب سنتی , به مدت ۶ سال حتی نامی هم بر خود نگذاشته بود و اعضای آن تشکل خود را فقط با کلمه «سازمان» می شناختند .هویت بنیانگذاران و مرکزیت سازمان نیز بر کسی معلوم نبود و تنها در سال ۱۳۴۸ یعنی ۴ سال پس از تأسیس آن , ۱۶ نفر که برای بحث پیرامون خط مشی سازمان انتخاب شده بودند با تاریخچه سازمان و هویت بنیانگذاران آن , محمد حنیف – سعید محسن و اصغر بدیع زادگان , آشنا شدند .اسم سازمان مجاهدین خلق ایران , بعدها در زمستان سال ۱۳۵۰ در زندان اوین پس از شهادت احمد رضایی بعنوان نخستین شهید مجاهدین انتخاب شد. طی ۶ سال فعالیت مخفی تعداد اعضای سازمان به ۲۱۴ نفر رسیده بود که علاوه بر تهران در تبریز و مشهد و شیراز و اصفهان نیز حضور داشتند. دستیابی به چنین تعدادی از اعضاء در یک سازمان مطلقاً مخفی که در شرایط اختناق کامل به مبارزه اشتغال داشت , در آن زمان بی سابقه بود. دوره عضوگیری مجاهدین در آن روزگار جز در موارد استثنایی یک الی دو سال بطول می انجامید تا از سلامت امنیتی فرد اطمینان حاصل شود و دوران مطالعات اولیه راهم برای عضویت در سازمان به انجام برساند. جلسات اعضاء و مسئولین شان که ۲ و یا ۳ و یا حداکثر ۴ نفر را در برمیگرفت در کوهستان یا در خانه های آنها برگزار میشد. اعضای سازمان می باید در هفته یک روز به کوهنوردی و یک روز هم به جامعه گردی بپردازند و در زندگی شخصی هم حداکثر ساده زیستی را مراعات کنند. در سال ۱۳۴۸ ارتباط مجاهدین با سازمان الفتح برقرار گردید و تدریجاً شمار قابل توجهی از اعضاء با اختفای کامل به پایگاههای فلسطین در لبنان و اردن و سوریه رفتند و پس از دیدن دوره های آموزش نظامی به ایران بازگشتند . در تابستان سال ۱۳۴۹ تعدادی از اعضای سازمان در جریان اعزام به پایگاههای فلسطین در دوبی دستگیر شدند و امیرنشین دوبی متعاقباً در صدد بود آنها را به ساواک شاه مْستَرُد نماید. سازمان با طرح پیچیده ای در مرحله اول توانست عکسها و مدارک هویت مجاهدان دستگیر شده را در دوبی جایگزین نماید و در مرحله بعد هواپیمایی که برای تحویل دادن مجاهدین ازدوبی به بندرعباس میرفت به سوی بغداد تغییر مسیر داد. سردارخیابانی , شهید رسول مشکین فام و مجاهد خلق محمد سادات دربندی ازسرنشینان این هواپیما بودند. به این ترتیب ساواک شاه هیچ چیز بدست نیاورد و نتوانست به موجودیت سازمان مجاهدین در آن زمان پی ببرد . اول شهریورسال ۱۳۵۰ ضربة بزرگ ساواک شاه به سازمان مجاهدین خلق ایران اما یک سال بعد ,در شهریور ۱۳۵۰ , در شرایطی که رژیم شاه در تدارک برگزاری جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی در آبان همان سال بود, ضربه بزرگ اول شهریور فرود آمد . علت این ضربه ارتباط شهید ناصر صادق با یک توده ای پیشین بود که به استخدام ساواک شاه در آمده بود اما داعیه مخالفت بارژیم شاه داشت. مأموران ساواک شاه آنچنانکه بعداً مقام امنیتی ساواک درزمستان ۱۳۵۰ در تلویزیون رژیم شاه فاش کرد , بعضاً با ۲۵ موتورسیکلت , ناصر صادق را که خود قهرمان ژیمناستیک دانشگاه و موتورسوار بسیار ماهری بود , تعقیب میکردند و از این طریق طی چند ماه به شماری ازپایگاههای مجاهدین و ارتباط آنها با یکدیگر در تهران پی بردند. در جریان دستگیریها و تهاجمات پیاپی ساواک که از بعد از ظهر روز اول شهریور ۱۳۵۰ درزندان اوین با شکنجه های وحشیانه آغاز شد و تا ۲ ماه هر روز ادامه داشت, بنیانگذاران سازمان ,همه اعضای مرکزیت و بیش از ۹۰درصداعضاء دستگیر شدند. . همچنین کلیه امکانات و تسلیحات سازمان به چنگ ساواک افتاد. مجاهدان خلق علی باکری , ناصر صادق , محمود عسگری زاده , رضارضایی , محمد بازرگانی و مسعود رجوی همراه با شهید بنیانگذار سعید محسن در همان روز اول شهریور دستگیر شدند . حملات بعدی ساواک به دستگیری مجاهدان شهید علی میهندوست , رسول مشکین فام و بنیانگذار شهید اصغر بدیع زادگان منجر گردید . دستگیری حنیف کبیر در اواخر مهر همان سال صورت گرفت و شکنجه گران اوین به همین خاطر به جست و خیز و شیرینی خوران مبادرت کردند . اول شهریورسال ۱۳۵۰ ضربة بزرگ ساواک شاه به سازمان مجاهدین خلق ایران شاه پس از دستگیری مجاهدین درآستانه جشنهای ۲۵۰۰ ساله که با تعقیب و مراقبت پرحوصله و چندین ماهه ی ساواک بعمل آمده بود , سپهبد نصیری رئیس ساواک را به درجه ارتشبدی ارتقا داد . رژیم شاه و ساواک سلطنتی ابراز اطمینان میکردند که توانسته اند سازمانی را که در نیم قرن سلطنت پهلوی برای نخستین بار توانسته بود ۶ سال فعالیت مخفی داشته باشد , ریشه کن نموده و خطر آنرا از بین ببرند. آنچه باقی مانده بود فقط چندتیم یا نفرات پراکنده و تحت تعقیب, از مجاهدین بود و تعداد اندکی هم در خارج کشورکه ساواک در صدد به دام انداختن تک تک آنها بود .طرح ساواک برای به دام انداختن مجاهد شهید احمد رضایی که مسلسلهای ضبط نشده نزد او بود, رسیدن به احمد از طریق برادرش , رضا رضایی بود. طبق طرح ساواک, رضا, عضو مرکزیت سازمان که در شماردستگیر شدگان اول شهریور بود می باید زیر کنترل مأمورین سازمان اطلاعات و امنیت با برادرش احمد ارتباط و تماس برقرار میکرد .