Скачать с ютуб Mialfasigma-28 ΦΛΕΒΑΡΗ'23 (ΣΥΜΜ.ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΑΤΣΑΝΗΣ)(VIDEO) в хорошем качестве

Mialfasigma-28 ΦΛΕΒΑΡΗ'23 (ΣΥΜΜ.ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΑΤΣΑΝΗΣ)(VIDEO)

► Tίτλος κομματιού:28ΦΛΕΒΑΡΗ'23 ► Στίχοι / Ερμηνεία: Mialfasigma ► Μουσική παραγωγή: DEATHMARK ► Μίξη Κομματιού : Mialfasigma ► Ηχογράφηση: Mialfasigma studio ► Βίντεο: Rap Finest ►Εξωφυλλο ART: Βασιλης Τσατσανης ►Eισαγωγη: Ελενα Τσατσανη ΕΙΣΑΓΩΓΗ Δεν αγαπώ πια τα τρένα μάνα. Μην κλαις μάνα. Δεν είμαι εγώ που άλλαξα. Ήμουν η Ελπίδα. Φυσάει αντίθετα ο άνεμος σ' αυτή τη χώρα κι οι Άρχοντες αποφάσισαν θυσία. Μην τα πιστεύεις τα δάκρυά τους τα κάλπικα και τις συγγνώμες τους. Ήμουν εγώ η θυσία τους κι εσύ, όλες οι μάνες και οι πατέρες, όλα τα αδέρφια και οι φίλοι αυτού του κόσμου. Υπάρχουν πολλοί πόλεμοι τελικά. Κι όποιος ακόμη αναπνέει ολόκληρος στη χώρα μου είναι γιατί έτυχε. Να το θυμάσαι. Όμως εμείς φταίξαμε μάνα. Τούς βάλαμε το στέμμα στο κεφάλι και εκείνοι κόλλησαν στη καρέκλα. Τώρα είμαι το αίμα στις ράγες του τρένου που θα μ' έφερνε σπίτι. Κανείς δεν θα μάς περιμένει πια κι εμείς πάντα θα κοντεύουμε. Στο δρόμο του γυρισμού θα μένουμε πάντα. Δεν αγαπώ τα τρένα πια. Είμαι η Οργή. ΣΤΙΧΟΙ Ως τα πέρατα του κόσμου, στους ουρανούς, τους ορίζοντες μ’ ένα δάκρυ κι ένα φιλί μ’ άφησες μόνο πίσω σου Και χάθηκες νωρίς, χωρίς να μας πεις το πού πήγαινες Και σ’ έψαξα στην πιο μακριά κόλαση της ζωής μου Πώς μισώ αυτά τα τρένα, τα πλοία, τα αεροπλάνα Δεν μπορώ να σε ξεχάσω, κοιμάμαι έξω απ' την πόρτα σου Κι ακούω βήματά σου, ακούω τις φωνές σου, νιώθω ζεστά τα χνώτα σου, σου φτιάχνω τον καφέ σου Έχω χάσει τα όνειρά μου και προσπαθώ να ζήσω Βάζω τα δυνατά μου να μην σε στεναχωρήσω Βάζω τα δυνατά μου μπροστά να προχωρήσω Μα δεν σ’ αφήνω πίσω, δεν θέλω να σε σβήσω Προσπαθώ όσο τίποτ’ άλλο να σηκωθώ στα πόδια μου Σε πήρανε μακριά και αδυνατώ Κι όσο και αν φωνάξω κανείς δεν θα ακούσει πόσο πολύ πονώ Κι αν δεν μπορώ τα μάτια μου κλαίνε Πού να σε βρω, πότε θα σε δω ξανά ; Έχω μίσος, οργή μέσα μου, βράζω και καίγομαι Σκοτώνουν τα παιδιά μας Χωρίς να ενδιαφέρονται Μια χώρα που θα ‘πρεπε να ονομάζουμε κίνδυνο Έχουνε σπάσει τα κλειδιά που κλειδώσαν το δίκαιο Αίμα κόκκινο από κίτρινο, από τρένα κι από λήθαργο Το χώμα γέμισε αίμα κι η Ελλάδα με φασίστες Μία σκηνή εγκλήματος από σύνορο σε σύνορο κι έχουνε βάλει μπάτσους να τα φυλάνε νύχτες Αποτυπώνουμε τον πόνο Είμαστε ένα κομμάτι του Ζούμε στο ίδιο μέρος και παλεύουμε για χάρη του Όσο αντέχουμε πριν μπούμε στη βάρκα που θα μας βάλουνε Πριν κάποιοι θελήσουν να μας βουλιάξουνε Και δεν μπορώ να μείνω εδώ πέρα Δεν θα σε βρω, ούτε θα σε δω ξανά. #ΜΙΣΟΚΕΝΟΣΜΙΣΩΤΑΠΑΝΤΑ