Скачать с ютуб YILMAZ ERDOĞAN KİMDİR? в хорошем качестве

YILMAZ ERDOĞAN KİMDİR?

Yılmaz Erdoğan… O doğduğunda takvimler 4 Kasım 1967’yi gösteriyordu. Nazım Erdoğan ve Süheyla Erdoğan çiftinin ortanca oğlu olarak Hakkari’de toprak damlı bir evde gözlerini açtı dünyaya. Ailesi doğduğu yerin ileri gelenlerindendi. Dedesi 14 yıl belediye başkanlığı yaptı, babası ise öğretmendi. 1973 yılında ailecek Ankara’ya göç ettiler. Çocukluğu Aydınlıkevler’de geçti. İlkokul, ortaokul ve lise eğitimini burada tamamladı. Henüz ortaokuldayken hayalgücü ve kaleminin keskinliği öğretmenleri tarafından fark edilmişti. Orta birinci sınıftayken Türkçe öğretmeni Tülay Demiryöney o gün başka bir sınıfın dersindeydi. Nöbetçi öğrenci Yılmaz Erdoğan’ın sınıfına gelerek “Tülay öğretmen seni çağırıyor” dedi. Genç Yılmaz, orta son sınıfın dersine konuk öğrenci olarak girdiğinde Tülay öğretmen “Çocuklar bu arkadaşınıza iyi bakın. Çok iyi yazar olacak” demişti… Yılmaz Erdoğan’ın kaderini o gün çizilmişti belki. Ancak babası onun okuyup mühendis olmasını istiyordu. İstanbul Teknik Üniversitesi İnşaat Fakültesi’ni kazanan Yılmaz, babasının hayalini gerçekleştirmek için ilk adımını atmıştı. İstanbul’da arkadaşlarıyla birlikte bekar evinde yaşamaya başladı. Babasının hayalini gerçekleştirmek için kendi isteklerinden vazgeçse de mühendislik fakültesine artık ayakları gitmiyordu. Aklı hep yazıp, anlatmaktaydı. Evde yaptığı tek kişilik gösteriler arkadaşlarının hoşuna gittikçe özgüveni artıyordu. Bir gün gazete okurken idolü olarak gördüğü Ferhan Şensoy’un Nöbetçi Tiyatro’sunun seçmeleri olduğunu gördü. Tiyatro’ya gitti. Ferhan Şensoy’un Afitap’ın Kocası İstanbul oyununun bir bölümünü oynamaya çalıştı ancak başarılı olamadı. Ferhan Şensoy “Senden tiyatrocu olmaz” diyerek Yılmaz Erdoğan’ı eledi. Büyük bir yıkım yaşadı. Ev arkadaşı Muhsin Kızılkaya’nın vasıtasıyla yazdıklarını Ferhan Şensoy’un arkadaşı eleştirmen Vedat Günyol’a okuttu. Yılmaz Erdoğan’ın yazdıklarını beğenen Vedat Günyol, onu Ferhan Şensoy’un yanına gönderdi. Böylelikle Yılmaz Erdoğan’ın Nöbetçi Tiyatro macerası başlamıştı. Okulu bitirebilseydi memleketinden çıkan ilk inşaat mühendisi olma başarısını gösterecekti. Fakültenin ikinci yılında okulu bırakmaya ve tiyatrocu olmaya karar verdi. Kararını babasıyla paylaştığında ise Nazım Bey gözyaşlarına boğuldu. “Yılmaz diye bir oğlum yok artık. Evladım değilsin sen” diyen Nazım Bey’in oğlunu evlatlıktan reddetti… Ancak baba ve oğul arasındaki bu kırgınlık çok fazla uzun sürmedi. Yılmaz Erdoğan’ın Nöbetçi Tiyatro’daki günleri pek umduğu gibi gitmedi. İdolü olarak gördüğü usta tiyatrocu Ferhan Şensoy’la yıldızı bir türlü barışmadı. Çok geçmeden Nöbetçi Tiyatro’daki kariyeri sona erdi. Nöbetçi Tiyatro’dan Münir Özkul’un öğüdüyle ayrıldı; 'Sende bir şey var, bir şey olacaksın. Sana tek bir şey söyleyeceğim, sakın şımarma.' Maddi olarak zor günler geçirmeye başlayan Yılmaz Erdoğan, çareyi baba ocağına dönmekle buldu. Rotasını Çankırı’ya çevirdi. Tiyatrocu olmaya karar verdiği için babasıyla kırgın olsa da, baba Nazım Bey oğlunu affetmesini bildi. Bir gün televizyonda Müjdat Gezen ile Yıldız Kenter’in özel tiyatrolarla ilgili açıklamalarına denk geldi. Tam da o sırada kendi tiyatrosunu açmaya karar verdi. Baba Nazım Bey, Hakkari’deki malı mülkü satıp oğluna destek oldu. Takvim yaprakları 1988’i gösterdiğinde Yılmaz Erdoğan Güldüşünürü Tiyatrosu’nu kurdu. Kendi tiyatrosundaki ilk oyun, kendi yazdığı Kanuni Sultan Süleyman ve Rambo Adlı oyun oldu.