Скачать с ютуб Έντγκαρ Άλλαν Πόε - Η διήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πυμ από το Ναντάκιτ (Β μέρος) в хорошем качестве

Έντγκαρ Άλλαν Πόε - Η διήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πυμ από το Ναντάκιτ (Β μέρος)

Τίτλος πρωτότυπου: Edgar Allan Poe "The Narrative of Arthur Gordon Pym of Nantucket" (1838) Οι σύγχρονες κριτικές για τη "Διήγηση" ήταν γενικά δυσμενείς. Δεκαπέντε μήνες μετά τη δημοσίευσή του, το έργο αξιολογήθηκε από τον Lewis Gaylord Clark, έναν συγγραφέα που διατηρούσε ουσιαστική διαμάχη με τον Poe. Η κριτική του, που τυπώθηκε στο The Knickerbocker, ανέφερε ότι το βιβλίο «διηγείται με ένα χαλαρό και ολισθηρό ύφος, που σπάνια ελέγχεται από κάποια από τις πιο συνηθισμένες χάρες της σύνθεσης» και συνέχισε: «Το έργο αυτό παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, με όλα τα ελαττώματά του, το μικρότερο από τα οποία είναι ότι είναι υπερβολικά γενναιόδωρα γεμισμένο με “φρικτές περιστάσεις αίματος και μάχης”». Πολλοί κριτικοί σχολίασαν την υπερβολή των βίαιων σκηνών. Εκτός από την επισήμανση των ανατριχιαστικών λεπτομερειών του μυθιστορήματος, μια κριτική στο Burton's Gentleman's Magazine (πιθανότατα ο ίδιος ο William Evans Burton) επέκρινε τις δανεικές περιγραφές της γεωγραφίας και τα λάθη στις ναυτικές πληροφορίες. Ο κριτικός το θεώρησε λογοτεχνική φάρσα και το αποκάλεσε «θρασύτατη απόπειρα κοροϊδίας του κοινού» και εξέφρασε τη λύπη του «για το όνομα του κ. Πόε σε σχέση με μια τέτοια μάζα άγνοιας και θράσους».Ο Πόε έγραψε αργότερα στον Μπέρτον ότι συμφωνούσε με την κριτική, λέγοντας ότι «ήταν ουσιαστικά σωστή» και ότι το μυθιστόρημα ήταν «ένα πολύ ανόητο βιβλίο». Άλλες κριτικές καταδίκασαν την προσπάθεια παρουσίασης του ως αληθινής ιστορίας. Ένας κριτικός για το Metropolitan Magazine σημείωσε ότι, αν και η ιστορία ήταν καλή ως μυθοπλασία, «όταν παρουσιάζεται στο κοινό ως αληθινή, δεν μπορεί να εμφανιστεί υπό άλλο πρίσμα από αυτό μιας αδέξιας επιχείρησης - μια θρασύτατη απόπειρα επιβολής στην ευπιστία των αδαών. «Παρ' όλα αυτά, ορισμένοι αναγνώστες πίστευαν ότι τμήματα του μυθιστορήματος του Πόε ήταν όντως αληθινά, ιδίως στην Αγγλία, και δικαιολογούσαν τον παραλογισμό του βιβλίου με την υπόθεση ότι ο συγγραφέας Pym υπερβάλλει στην αλήθεια. Ο εκδότης George Putnam σημείωσε αργότερα ότι «ολόκληρες στήλες αυτών των νέων “ανακαλύψεων”, συμπεριλαμβανομένων των ιερογλυφικών που βρέθηκαν στους βράχους, αντιγράφηκαν από πολλές αγγλικές εφημερίδες της χώρας ως νηφάλια ιστορική αλήθεια». Αντίθετα, ο Αργεντινός συγγραφέας του 20ού αιώνα Χόρχε Λουίς Μπόρχες, ο οποίος παραδέχτηκε ότι ο Πόε τον επηρέασε έντονα, εξήρε το μυθιστόρημα ως «το μεγαλύτερο έργο του Πόε» και αργότερα συμπεριέλαβε ένα από τα είδη που επινοήθηκαν για την ιστορία στο λεξικό των φανταστικών πλασμάτων του, το Βιβλίο των Φανταστικών Όντων, σε ένα κεφάλαιο με τίτλο «ένα ζώο που ονειρεύτηκε ο Πόε».Ο H. G. Wells σημείωσε ότι «ο Pym λέει αυτό που ένα πολύ έξυπνο μυαλό θα μπορούσε να φανταστεί για τη νότια πολική περιοχή πριν από έναν αιώνα». Ακόμα κι έτσι, οι περισσότεροι μελετητές δεν ασχολήθηκαν με σοβαρή συζήτηση ή ανάλυση του μυθιστορήματος μέχρι τη δεκαετία του 1950, αν και πολλοί στη Γαλλία αναγνώρισαν το έργο πολύ νωρίτερα. Το 2013, η εφημερίδα The Guardian ανέφερε την Αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πιμ του Ναντάκιτ ως ένα από τα 100 καλύτερα μυθιστορήματα που γράφτηκαν στην αγγλική γλώσσα και σημείωσε την επιρροή του σε μεταγενέστερους συγγραφείς όπως ο Χένρι Τζέιμς, ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, ο Μπ. Τρέιβεν και ο Ντέιβιντ Μόρελ. Η οικονομική και κριτική αποτυχία του The Narrative of Arthur Gordon Pym of Nantucket αποτέλεσε ένα σημείο καμπής στην καριέρα του Πόε: αφενός, οδηγήθηκε σε λογοτεχνικά καθήκοντα που θα του απέφεραν χρήματα, κυρίως ο αμφιλεγόμενος ρόλος του ως συντάκτη του The Conchologist's First Book τον Απρίλιο του 1839, αφετέρου, έγραψε μια σύντομη σειρά με τίτλο «Literary Small Talk» για ένα νέο περιοδικό με έδρα τη Βαλτιμόρη, το American Museum of Science, Literature and the Arts. Έχοντας ανάγκη από δουλειά, ο Πόε δέχτηκε μια δουλειά με τον χαμηλό μισθό των 10 δολαρίων την εβδομάδα ως βοηθός συντάκτη στο περιοδικό Burton's Gentleman's Magazine, παρά την αρνητική κριτική τους για το μυθιστόρημά του. Επέστρεψε επίσης στην εστίασή του σε διηγήματα και όχι σε μεγαλύτερα πεζογραφήματα - το επόμενο βιβλίο που δημοσίευσε ο Πόε μετά από αυτό, το μοναδικό ολοκληρωμένο μυθιστόρημά του, ήταν η συλλογή Tales of the Grotesque and Arabesque το 1840. Το έργο υπάρχει ελευθέρα διαθέσιμο εδώ: https://gutenberg.org/ebooks/51060 Μετάφραση και ανάγνωση Γρηγόριος Καλογιάννης Η ηχογράφηση δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Επιτρέπεται η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση και ενσωμάτωση, με αναφορά στην πηγή και τους δημιουργούς.