Скачать с ютуб مستند زندگی بشاراسد از تحصیلات در انگلستان تا مقاومت علیه خطرناک ترین سازمان های تروریستی в хорошем качестве

مستند زندگی بشاراسد از تحصیلات در انگلستان تا مقاومت علیه خطرناک ترین سازمان های تروریستی

بشاراسد چهره مهم در تاریخ خاورمیانه، اما او هرگز به سیاست و حکومت فکر هم نمیکرد. در انگلستان مصروف تحصیل در بخش چشم بود. اما مرگ باسل اسد در یک حادثه ترافیکی، زندگی بشاراسد را متحول ساخت. باسل اسد فرزند ارشد حافظ اسد رییس جمهور وقت سوریه، قرار بود بعد از مرگ پدرش مصوولیت حکومت سوریه را بدست بگیرد. اما مرگ او سبب گردید پای بشاراسد را به سیاست بکشاند. فرمانده مصمم و دیکتاتور. حافظ اسد در دوران جوانی، توسط کودتای نظامی قدرت را بدست آورد. شخصیت دیکتاتوری داشت و قیام های علیه حکومت را به شدت سرکوب میکرد. حافظ اسد سال 2000 بعد از 29 سال حکومت به اثر سکته قلبی درگذشت. و بعد از آن حکومت به بشاراسد 34 ساله رسید. بشاراسد در سال ۱۹۶۵ در شهر دمشق به دنیا آمد. بشاراسد پس از تمام کردن مدرسه، رشته پزشکی در دانشگاه دمشق را انتخاب کرد و در سال ۱۹۸۸ فارغ‌التحصیل شد و در بیمارستان نظامی مشغول به کار شد. وی سپس در سال ۱۹۹۲ برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت و در سال ۱۹۹۴ موفق به دریافت مدرک تخصصی چشم پزشکی گردید. او علاوه بر زبان عربی، به زبان‌های انگلیسی، فرانسه و اسپانیایی تسلط داشت. بشار اسد پس از به قدرت رسیدن، سعی کرد تا اقتصاد بسته سوسیالیستی سوریه که در زمان پدرش، حافظ اسد ساخته شده بود، به یک اقتصاد باز و غیر سوسیالیستی تغییر دهد. او شخصیت میانه رو، مدافع دین بود. با وجود که بشاراسد از علویان سوریه بود اما تلاش کرد از جنگ های فرقه یی در سوریه جلوگیری کند. در سال 2010 تولید ناخالص با روی کار آمدن بشاراسد سه برابر شده بود. و سوریه قدم های باز در راه پیشرفت برمیداشت. اما جره قه‌یی بهار عربی در سوریه هم رسید. زمانی که موج بهار عربی در سوریه رسید مردم دو دسته شدند عده ی از دولت شان حمایت گردند و گروهی دیگر خواستار ازبین بردن حکومت شدند. دوکتور نوبت تو است. جمله که 10 سال پیش به ذهن یک نوجوان 15 ساله سوری افتاد و در اوج اعتراضات بهار عربی بر روی دیواری در شهر درعا نوشت. بشاراسد نمیخواست همانند همتا هایش در تونس و مصر از قدرت کنار برود. او بعد از نوشتن این شعار دستگیر شد. شایعات در مورد شکنجه او پخش کردید. و اعتراضات در داخل کشور بخاطر سرنگون کردن رژیم آغاز کردید. اما مشکل سوریه این بود که اعتراضات فقط به دلیل اصلاحات آغاز نگردیده بود. از شورشیان ضد حکومت، هر کشوری به نفع خود استفاده کرد. سوریه بر سر قضیه جولان، همچنان با اسرائیل در حال جنگ بود. اسراییل به دلیل یک همسایه علوی متحد جمهوری اسلامی ایران، کمک به شورشیان را آغاز کرد تا حکومت علوی سوریه را نابود کند. و لبنان را از یک تکیه گاه امن محروم سازد. هر روز شورش در شهر های مختلف سوریه گسترده میشد. اما حکومت هم به شدت شورش را سرکوب میکرد. حکومت سرکوبگر خاندان اسد بر سوریه، به‌عنوان متحد ۳۰ ساله جمهوری اسلامی ایران، نیروهای متخاصم منطقه را متحد کرد: عربستان و امارات، با وجود دشمنی خونی با اخوان‌المسلمین، بر سر انقلاب سوریه با ترکیه و قطر و مصر همصدا شدند. و بر شورشیان، کمک های مالی و نظامی میکرد. و میخواست قدرت از شیعه های علوی در سوریه گرفته شود. ترکیه بیشتر اراضی سوریه را اشغال کرده بود و برای حفظ منافع خود در سوریه، مرز های خود را باز نگهداشت و گروه های مختلف از کشورهای مختلف از طریق ترکیه وارد سوریه گردید که بعدتر سبب شکل گرفتن گروه داعش گردید. امریکا و متحدانش هم برای این که رژیم متحد ایران در خاورمیانه را سرنگون کند به شورشیان کمک های نظامی کرد. اما در مقابل روسیه از سوریه حمایت میکرد. در ژوئن ۲۰۱۴، وقتی جنگ سوریه وارد چهارمین سال خود شده بود، گروه دولت اسلامی (داعش) در بخش‌های وسیعی از خاک سوریه و عراق اعلام «خلافت اسلامی» کرد، اما در سپتامبر همان سال، ائتلافی بین‌المللی به رهبری آمریکا برای از بین بردن این گروه تشکیل شد و همزمان ائتلافی از نیروهای کرد و عرب نیز به مبارزه با داعش پرداختند. داعش کم‌کم تحت محاصره قرار گرفت و باغوز، آخرین پایگاه این گروه در شرق سوریه، در مارس ۲۰۱۹، در هشتمین سالگرد اعتراضات سوریه، سقوط کرد. با وجود ارتش نسبتاً مجهز سوریه و حمایت‌های زمینی جمهوری اسلامی و حزب‌الله، شکی نیست که اگر حمایت نیروی هوایی روسیه نبود، رژیم بشار اسد با دشواری‌های جدی مواجه می‌شد. روسیه که دارای پایگاه‌های نظامی در سوریه است، در سپتامبر ۲۰۱۵، پشتیبانی هوایی را برای حمایت از نیروهای رژیم اسد آغاز کرد. ورود رسمی روسیه به جنگ سوریه، موجب شد که نیروهای مسلح مخالف، کم‌کم عقب‌نشینی‌هایی را متحمل شوند و همزمان با حملات هوایی نیروهای روس، نیروهای بشار اسد نیز در خاک سوریه پیشروی کنند. این پیشروی‌ها به گونه‌ای شد که حکومت پس از یک رشته حملات پیهم شهر مهم حلب را در سال ۲۰۱۶ به طور کامل در اختیار گرفت و غوطه شرقی در نزدیکی دمشق را نیز در سال ۲۰۱۸ به تصرف خود درآورد.