Скачать с ютуб Χρυσάνθη Κεχρολόγου, Δρ. Φιλοσοφίας ΑΠΘ - "Φιλοσοφία & Επανάσταση" в хорошем качестве

Χρυσάνθη Κεχρολόγου, Δρ. Φιλοσοφίας ΑΠΘ - "Φιλοσοφία & Επανάσταση"

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ «σὺν Ἀθηνᾷ» 4ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Χρυσάνθη Κεχρολόγου, Δρ. Φιλοσοφίας ΑΠΘ - "Φιλοσοφία & Επανάσταση" Για περισσότερες πληροφορίες - http://synathena.gr/political-philoso... Πολιτική Φιλοσοφία, Φιλοσοφία, επανάσταση, Μαρξ, Συν Αθηνά, Συνέδριο Πολιτικής Φιλοσοφίας ΠΕΡΙΛΗΨΗ Κατά τον Μαρξ, η κοινωνική ελευθερία είναι κατά πρώτο λόγο η συνειδητή συλλογική διαμόρφωση όλων των κοινωνικών σχέσεων. Αυτή όμως αποτελεί και την θεμελιώδη προϋπόθεση της ατομικής αυτοανάπτυξης. Έτσι αναφαίνεται και μια άλλη έννοια ελευθερίας, η αυτονομία, η συλλογική θέσπιση των κοινωνικών νόμων και η δύναμη των ατόμων ως συλλογικότητες να ορίζουν τις κοινωνικές συνθήκες της ζωής τους. Όλα αυτά προυποθέτουν τον ιστορικό διαρκή χαρακτήρα της επανάστασης. Η επανάσταση, όμως, για την Arendt, αποτελεί ένα σύγχρονο πολιτικό ζήτημα με διακύβευμα την ελευθερία. Σκοπός της επανάστασης είναι η εγκαθίδρυση ενός πολιτικού χώρου, που θα εξασφαλίζει την ισότιμη και ελεύθερη συμμετοχή όλων των μελών της πολιτικής κοινότητας. Με την έννοια αυτή η επανάσταση δεν προκύπτει ως ιστορική αναγκαιότητα, αλλά ως επιθυμία θεμελίωσης της ελευθερίας. Ο Μαρξ και ο ΄Ενγκελς τον 19ο αιώνα μελέτησαν κριτικά τη φιλοσοφία από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες τους και στάθηκαν ιδιαίτερα στη γερμανική κλασική φιλοσοφία (Καντ - Χέγκελ - Φόυερμπαχ). Αφομοίωσαν δημιουργικά και αξιοποίησαν ό,τι θετικό στοιχείο υπήρχε στους υλιστές και τους ιδεαλιστές. Ένωσαν όμως οργανικά τον υλισμό με τη διαλεκτική και έτσι γεννήθηκε μια ριζικά διαφορετική μορφή φιλοσοφικής σκέψης και ερμηνείας του κόσμου. Η Arendt υποστηρίζει σθεναρά ότι η βία είναι στείρα, ότι τίποτα δεν μπορεί να γεννηθεί από αυτήν. Κι όμως, μπορούμε να πούμε ότι οι αντίρροπες τάσεις που δημιουργούν οι εγγενείς αντιφάσεις του καπιταλισμού γεννιούνται μόνο μέσα από την άρνηση και τη σύγκρουση, σε μια διαλεκτική σχέση δράσης-αντίδρασης. Αυτή είναι όμως μια διαλεκτική προσέγγιση και η Arendt δεν πιστεύει στη διαλεκτική. Γι’ αυτό, το δικό της πολιτικό πρόταγμα κοινωνικής αλλαγής έχει να κάνει με τη συμμετοχή στη δημιουργία, τη διεύρυνση και την εμβάθυνση του δημόσιου χώρου και με τον διάλογο, με τη συγκρότηση της δύναμης, της συναινετικής συμμετοχής στην κοινότητα που αυτοθεσμίζεται. Βιβλιογραφία Arendt, Hannah. 1963. On Revolution. New York: Viking Press. Arendt, Hannah. 1951. The Origins of Totalitarianism. New Yorκ: Harcourt, Brace & Jovanovich. Marx, Karl. 1990. Capital, τομ. I, μτφρ. B. Fowkes. London: Penguin. Μαρξ, Καρλ. - Ένγκελς, Φρίντριχ. 1999. Το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος, μτφρ. Γ. Κόττης. Αθήνα: Θεμέλιο.