Русские видео

Сейчас в тренде

Иностранные видео


Скачать с ютуб کتاب صوتی | بدن فراموش نمی‌کند | فصل چهارم | بسل ون در کولک| فرار برای نجات جان в хорошем качестве

کتاب صوتی | بدن فراموش نمی‌کند | فصل چهارم | بسل ون در کولک| فرار برای نجات جان 2 месяца назад


Если кнопки скачивания не загрузились НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу страницы.
Спасибо за использование сервиса savevideohd.ru



کتاب صوتی | بدن فراموش نمی‌کند | فصل چهارم | بسل ون در کولک| فرار برای نجات جان

فصل چهارم کتاب بدن فراموش نمی‌کند (The Body Keeps the Score) نوشته بسل ون در کولک با عنوان "فرار برای نجات جان" به بررسی واکنش‌های فیزیولوژیکی و عصبی بدن به تهدیدها و ترومای روانی می‌پردازد. نویسنده در این فصل توضیح می‌دهد که چگونه سیستم عصبی انسان در مواجهه با خطر، مکانیسم‌هایی مانند جنگ، گریز یا بی‌حرکتی را فعال می‌کند. طبق نظر بسل ون در کولک، برای درک تأثیر تروما بر هریک از اجزای ارگانیسم انسان، آگاهی از همکاری بخش‌های مختلف مغز ضروری است. " مهم‌ترین وظیفه‌ی مغز حفط بقای ماست. " مغز منطقی و شناختی،: عندتا با جهان خارج از ما سروکار دارد: درک نحوه‌ی کار چیزها و آدم‌ها و پی بردن به چگونگی تحقق اهداف، مدیریت زمان و توالی بخشی به کارها از جمله‌ مسولیت‌های مغز منطقی است،؛ ثبت و مدیریت لحظه به لحظه فیزیولوژی بدن و شناسایی آسایش امنیت تهدید گرسنگی خستگی میل اشتیاق هیجان لذت و درد مغز کهن‌حیوانی یا مغز خزنده: بخشی است که در زمان تولد فعال است. مغز خزنده در ساقه‌ی مغز واقع شده است، یعنی دقیقاً بالای همان جایی که طناب نخاعی وارد جمجمه می‌شود و مسئول تمام کارهایی است که نوزادان می‌توانند انجام دهند. سیستم لیمبیک ( مغز پستاندار ): متخصص هیجانات و حافظه تشکیل این بخش، پس از تولد نوزاد شروع می‌شود. سلیمبیک مرکز هیجانات کنترل کننده خطر قاضی چیزهای لذت بخش یا ترسناک و تعیین کننده چیزهای مهم یا بی‌اهمیت برای تحقق هدف بقاست حکم مقر فرماندهی مرکزی را دارد که مشکلات زندگی در شبکه‌های پیچیده اجتماعی ما را مدیریت می‌کند. مغز هیجانی: مجموع مغز خزنده و سیستم لیمبیک است. وظیفه‌اش مراقبت از رفاه شماست. از مغز منطقی، ساده‌تر است و اطلاعات ورودی را به شکل کلی‌تری ارزیابی می‌کند. عجولانه قضاوت می‌کند. طرح‌های ازپیش برنامه‌‌ریزی شده‌ی فرار را آغاز می‌کند. پاسخ جنگ یا گریز که معرف حضور هست. این واکنش‌ها بدون فکر و برنامه‌ریزی از جانب ما و به شکل خودکار بروز می‌کنند. ( بعدها پس از خاتمه‌ی تهدید، مغز منطقی وارد ماجرا می‌شود. 😊 ) نوقشر یا مغز منطقی: لایه‌ی بالایی مغز را تشکیل می‌دهد. لوب‌های پیشانی بخش اعظمی از این قسمت را تشکیل می‌دهند. لوب‌های پیشانی: استفاده از زبان و تفکر انتزاعی را برای ما امکان‌پذیر می‌سازند. کمک به ایجاد معنا می‌کنند. انتخاب را امکان‌پذیر می‌کنند و دلیل خلاقیت حیرت‌انگیزمان هستند. محل همدلی یا توانایی ما در " هم‌ذات‌پنداری " نیز هستند. آدم‌ها بدون برخورداری از لوپ‌های پیشانی انعطاف پذیر و فعال، بنده‌ی عادت می‌شوند و روابطشان ظاهری و تکراری می‌شود. لوپ‌های پیشانی همچنین می‌توانند ( گاهی اما نه همیشه ) ما را از کارهای منع کنند که خجالت‌مان می‌دهند یا دیگران را می‌آزارند. تالاموس ( آشپز ): تالاموس ناحیه‌ای در سیستم لیمبیک است که مانند آشپز مغز عمل می‌کند. تمام داده‌های ورودی ادراکات‌مان را مخلوط می‌کند. آمیگدال ( سیستم اعلام حریق مغز ): تعیین ارتباط یا عدم ارتباط داده‌های ورودی با بقای ماست. این کار بسیار سریع و به صورت خودکار و با کمک بازخورهای گرفته شده از هیپوکامپ انجام می‌شود. سیگنال‌های خطر آمیگدال موجب ترشح هورمون‌های استرس قدرتمندی نظیر کورتیزول و آدرنالین می‌شود که این نیز ضربان قلب فشار خون و میزان تنفس را افزایش می‌دهد و برای جنگ یا فرار آماده‌مان می‌کند. هیپوکامپ: هیپوکامپ ساختاری در همسایگی آمیگدال است که داده‌های جدید را با تجربیات گذشته ارتباط می‌دهد. قشر پیش‌پیشانی میانی( برج دیده‌بانی ): درست بالای چشم‌هایمان قرار دارد و چشم اندازی از منظر ارائه می‌دهد. تجربه: حاصل تعادل بین مغزهای منطقی و هیجانی است. مغز افرادی که دچار تروما شده‌اند، حتی در غیاب تهدید واقعی، می‌تواند واکنش‌های دفاعی شدیدی نشان دهد. این به دلیل شرطی شدن مغز برای شناسایی خطر، حتی در شرایط ایمن است. تجربه‌ی مداوم ترس و اضطراب می‌تواند منجر به تغییرات پایدار در مغز و بدن شود، که در طولانی‌مدت به مشکلاتی مانند اضطراب مزمن، افسردگی، و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) منجر می‌شود. در این فصل، بسل ون در کولک نشان می‌دهد که پاسخ‌های بدن به تروما صرفاً روان‌شناختی نیستند، بلکه واکنش‌های زیستی و عصبی عمیقی دارند. این موضوع توضیح می‌دهد که چرا برخی از افراد حتی پس از پایان یافتن تهدید، همچنان احساس خطر می‌کنند و دچار علائم شدید PTSD می‌شوند و نشان می‌دهد که برای بهبود، صرفاً "دانستن" اینکه خطر تمام شده کافی نیست، بلکه بدن نیز باید احساس امنیت را بازیابد. _______________ [email protected] ________________ #بدن_فراموش_نمی‌کند #کتاب_صوتی #بسل_ون_در_کولک #روانشناسی #تروما #بهبود_تروما

Comments